آیا سود بانکی ربا است

یکی منتقدان جدی نظام بانکی آیت الله مصباح است که لینک آن در ذیل آمده است .

آیه‌الله مصباح: به نام سود بانکی ترویج ربا می‌کنند

کد خبر: ۲۱۴۳۸۸

۳۰ آبان ۱۳۹۳ - ۱۴:۵۵

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با بیان این که عده‌ای دنبال توسعه تمدن غربی با نام جهانی سازی هستند، اظهار داشت: امروز، ربا از ۵ درصد تا ۳۰ درصد رسیده که عناوین را عوض کردند و بانک‌ها با تبلیغات بزرگ، با بالاترین سود تبلیغ می‌کنند، حرفشان این است که پیشرفت اقتصادی با ربا امکان پذیر نیست.

 آیت الله محمد تقی مصباح یزدی در نهمین همایش ملی «الزامات فرهنگی پیشرفت» که در سالن همایش‌های مجتمع یاوران مهدی در جمکران برگزار شد، اظهار داشت: وقتی سخن از الزامات فرهنگی پیشرفت مطرح می‌شود، منظور پیشرفت است که باید آن را شناخت.

آیت الله مصباح یزدی اظهار داشت: ساخت بسیاری از ماشین آلات، ساخت موشک و ... عرصه های مختلف پیشرفت است، ولی همه این‌ها در بعد ملی مورد بررسی قرار می‌گیرند.

وی افزود: در نهضت ضد وال استریت، مردم آمریکا و تظاهرات کنندگان دچار مشکلات و فشارهای اقتصادی بودند، اگر یک هزارم این فشار در ایران اتفاق می‌افتاد ایران را محکوم می‌کردند که حقوق بشر در ایران جریان ندارد.

پیشرفت باید برای همه اقشار مردم باشد

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: مقام معظم رهبری وقتی سخن از پیشرفت می‌گویند، سخن از عدالت نیز مطرح می‌نمایند، چون پیشرفت باید برای همه اقشار مردم باشد، لذا رشد ثروت عده‌ای موجب پیشرفت کشور نیست.

آیت الله مصباح یزدی اظهار داشت: اگر پیشرفت در امور مادی نیز مدنظر باشد، باید پیشرفت همراه با عدالت باشد، باید سیاست گذاری‌ها به گونه ای باشد که تضییع حقوق دیگران نباشد.

وی با اشاره به تعریف برخی افراد از دین گفت: دینداری اگر در جامعه باشد، جرم و جنایت درجامعه کم می‌شود، وقتی که برخی سخنان را مورد تحلیل قرار می‌دهیم، می‌بینیم که اسلام برای رسیدن به زندگی دنیا تعریف شده است.

آیت الله مصباح یزدی اظهار داشت: دین وسیله‌ای است برای تامین هدف که همان آسایش زندگی است، لذا وقتی که مردم به دینشان عمل می‌کنند جرم و جنایت کم می‌شود، این یک نگاه به دینداری است.

آیت الله مصباح یزدی افزود: آیا حقیقت دین نیز همین حفظ آسایش دنیایی است؛ نگاه دیگری که مربوط به اقلیت است، می‌گویند، کسب مال برای حفظ سلامتی و برای درست انجام دادن عبادت و یادگرفتن جهاد است.

عضو خبرگان رهبری گفت: قرآن می‌فرماید، امام زمان(عج) می‌آید تا کفر را ریشه کن کرده و توحید حاکم بر جوامع باشد، ولی برخی معتقد هستند که امام زمان(ع) می‌آید تا نان رایگان شود.

وی با بیان این که عده‌ای دنبال توسعه تمدن غربی با نام جهانی سازی هستند، گفت: صاحبان این تفکرات می‌گویند که یکی از عوامل پیشرفت غربی، حضور زنان در کارنجات و صنایع مختلف بود، لذا کسانی که تمدن غربی را می‌خواهند باید آن را بپذیرند و فعالیت‌های فمنیستی را توسعه می‌دهند.

آیت الله مصباح یزدی اظهار داشت: عده‌ای دنبال این هستند تا تمدن غرب را همراه با پیشرفت در جامع پیاده کنند.

امروزه ربا از ۵ درصد تا ۳۰ درصد رسیده که عناوین را عوض کردند

عضو جامعه مدرسین حوزه گفت: امروزه ربا از ۵ درصد تا ۳۰ درصد رسیده که عناوین را عوض کردند، و بانک‌ها با تبلیغات بزرگ، با بالاترین سود تبلیغ می‌کنند، حرفشان این است که پیشرفت اقتصادی با ربا امکان پذیر نیست.

آیت الله مصباح یزدی اظهار داشت: کپی خرید و فروش‌هایی که انجام می‌دهند تنها با تغییر نام ربا، آن را تبلیغ می‌کنند.

وی افزود: افرادی که عامل ترویج ربای غرب در جامعه هستند می‌گویند اگر پیشرفت تمدن را می‌خواهید باید تمدن و فرهنگ غرب را داشته باشید.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: انتقادت برای رفع نقیصه‌ها است، اگر این انتقادات وارد می شود، از طرف متخصصین است و همه دلسوز دین و نظام هستند.

آیت الله مصباح یزدی اظهار داشت: این همه دم از اسلام می‌زنیم، آیا می‌خواهیم اسلام منافع مادی ما را تامین کند یا خیر برای پیشرفت و تعالی است.

وی گفت: اسمش را عقود شرعیه، می‌گذارند، ولی اصلا نمی‌داند عقود شرعیه چیست، لذا ۳۰ درصد سود را می‌گیرند.

آیت الله مصباح یزدی اظهار داشت: می‌گویند، زمانی که تفکیک جنسیتی می‌شود، افت تحصیلی پیش می‌آید، در حالی که رئیس دانشگاه می‌گوید، زمانی که تفکیک جنسیتی باشد پیشرفت تحصیلی به وجود می‌آید.

به گزارش مهر، رئیس موسسه امام خمینی(ره) گفت: اسلام و دین از نظر اینها مطلوب است که آنها را به هدفشان که همان مادی است برساند در حالی که پیشرفت از دیدگاه اسلام انسانیت می‌باشد نه پیشرفت مادی، باید پیشرفت مادی درکنار پیشرفت دینی باشد.

نسخه پیچی در علوم انسانی

نکات اخلاقی احادیث و موضوع بندی آن

بسم الله الر حمن الرحیم

نکا ت 

 

ایمان

پایه ها و روابط

انفال:

ِانَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبهُُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیهِْمْ ءَایَاتُهُ زَادَتهُْمْ إِیمَانًا وَ عَلىَ‏ رَبِّهِمْ یَتَوَکلَُّونَ(2)

الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ(3)

أُوْلَئکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا  لهَُّمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ(4

1-م:جنود مقصد23 : «از براى ایمان چهار رکن است: توکل بر خدا، و تفویض امر به سوى خدا، و رضا به قضاء خدا، و تسلیم براى امر خدا- سُبحانَه و تعالى‏-»

2- وقال علیه السلام: الحیاء والایمان مقرونان فی قرن، فإذا ذهب أحدهما تبعه صاحبه.

3- جنود : رابطه ی صحبت  زیاد ، ورع و حیا و...

حضرت امیر علیه السلام در نهج البلاغه فرمایند : و فرموده: «کسى که کلامش زیاد شد، خطائش زیاد شود. و کسى که خطائش زیاد شد، حیائش کم مى‏شود. و کسى که حیائش کم شد، وَرَعش کم مى‏شود. و کسى که وَرَعش کم شد، قلبش مى‏میرد. و کسى که قلبش مرد، داخل آتش مى‏شود». «2»

وقال علیه السلام: الایمان ما کان فی القلب.

ت:ص: وقال علیه السلام: لا یبلغ أحدکم حقیقة الایمان حتى یحب أبعد الخلق منه فی الله ویبغض أقرب الخلق منه فی الله.

ت:ص: وقال علیه السلام: الایمان إقرار وعمل ونیة. والاسلام إقرار وعمل.

ت:ک: وقال علیه السلام: المؤمن مثل کفتى المیزان کلما زید فی إیمانه زید فی بلائه.

ت:ر: قال الرضا علیه السلام: لا یکون المؤمن مؤمنا حتى تکون فیه ثلاث خصال: سنة من ربه وسنة من نبیه صلى الله علیه واله وسنة من ولیه علیه السلام.

فأما السنة من ربه فکتمان السر.وأما السنة من نبیه صلى الله علیه واله فمدارأة الناس.وأما السنة من ولیه علیه السلام فالصبر فی البأساء والضراء.

ت:ر: وقال علیه السلام: الایمان أربعة أرکان: التوکل على الله، والرضا بقضاء الله. والتسلیم لامر الله. والتفویض إلى الله، قال العبد الصالح (3): " وأفوض أمری إلى الله فوقاه الله سیئات ما مکروا ".

ت:ر: وقال علیه السلام: لا یستکمل عبد حقیقة الایمان حتى تکون فیه خصال ثلاث: التفقه فی الدین.وحسن التقدیر فی المعیشة. والصبر على الرزایا.

جامع و انقلابی یعنی علی علیه السلام

حکم حکومتی

جامعیت یا تخصص

اشعار کاربردی

بسم الله الرحمن الرحیم

حافظ

آنان که به یک نظر خاکرا کیمیا کنند        آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

در نمازم خم ابروی با یاد آمد                   حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

ستاره ای بدرخشد و ماه مجلس شد         دل رمیده ی  مارا انیس و مونس شد

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت      به غمزه مساله آموز صد مدرس شد

این همه شهد وشکر کز سخنم می ریزد    اجر مزدی است کزآن شاخ نباتم دادند.

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور     کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

گفتم غم تو داریم گفتا غمت سرآید      گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است      گفتا تو خود حجابی ورنه رخم عیان است

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها [1]        که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

حضوری گر همی خواهی از او غافل مشو حافظ        متی ماتلق من تهوی دع الدنیا و اهملها[2]

دل می رود زدستم صاحب دلان خدا را   دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

کشتی شکستانکانی ای باد شرطه برخیر باشد که ابز بینیم دیدار آشنا را

ده روه مهر گردن افسان هاست  ا فسون نیکس به جای یاران فرضت شمار یارا

ای صاحب کرامت شکرانه ی سلامت  روزی تفقدی کن درویش بینوا را

آیایش دو گیب ی تفسبر این دوحرف است با دوستان مروت با دشمنان مدارا

هنگام تنک دستی در عیش کوش و مستی  کاین کیمای هستی قارون کند گدار را

سرگش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد دلبر که در کف او موم است سنگ خارا

آیینه سکندر جام می است بنگر تا بر تئ عرضه دارد احوال ملک دارد

خیام

بهرام که گور می گرفتی همه روز دیدی کیه گور چکونه بهرام گرفت .

احساس عارفانه یا عمل به تکلیف

بسم الله الرحمن الرحیم

اینها ثوابهایی است که شاید برای مردان با اعتکاف های طولانی بدست نیاید اما احساس عارفانه ای هم برای زنان ممکن است نداشته باشد حال چگونه این دو قابل جمع است .

یا بخشوده شدن گناهان زن زائو تنها در مورد زایمان طبیعی است، یا زنانی که با سزارین، فرزندشان را به دنیا می آورند نیز مشمول این بخشش خواهند شد؟

پرسش

آیا این حرف واقعیت دارد که می‌گویند زنی که به صورت طبیعی (بدون عمل سزارین) بچه‌ای به دنیا بیاورد(زایمان کند) تمام گناهانش یا بخشی از آن پاک می‌شود؟

پاسخ اجمالی

مجموعه‌ای از روایات وجود دارند که پاداش‌‌های چشمگیری را برای مادران در نگه‌داری فرزند در شکم، وضع حمل و شیر دادن اعلام کرده‌اند. بخشهایی از روایات، پاداش­ها را به خود حامله­شدن مرتبط دانسته و بخشهایی نیز مرتبط با زاییدن است که البته این موضوع فقط اختصاص به زایمان طبیعی ندارد، بلکه روایات گرچه پاره­ای از آنها، برخی علائم زایمان طبیعی را ذکر می­کنند، اما هیچ قیدی در آنها مشاهده نشده و به صورت مطلق، شامل تمام زایمان­ها می­شوند، البته زایمان‌ها در زمان صدور روایات معمولاً با روش­های طبیعی بوده اما امروزه ممکن است به جهت سلامتی مادر و فرزند یا برخی عوامل دیگر، در مواردی پزشک، عمل سزارین را ترجیح دهد.
تعدادی از این روایت را ذکر می‌نماییم:
امام صادق(ع):
رسول خدا(ص) فرمود: «هر زنى در خانه شوهرش جهت نظم و ساماندهی منزل، چیزى را از جایى بردارد و در جایى دیگر قرار دهد، خداوند عز و جل به او مى‌‏نگرد و هرکس که خدا به او بنگرد او را عذاب نمى‌‏کند. ام سلمه گفت: مردان همه خوبى‌‏ها را بردند، پس چه چیزى براى زنان بیچاره هست؟ پیامبر فرمود: آرى اگر زن حامله شود او به سان روزه‌دار شب زنده‌دارى است که با جان و مال در راه خدا جهاد مى‌‏کند و چون زایمان کند پاداشى دارد که از بس بزرگ است نمى‌‏داند آن پاداش چیست و چون شیر مى‌‏دهد در برابر هر مکیدن براى او مشابه یک آزاد سازى از فرزندان اسماعیل است و چون از شیر دادن فارغ گردد فرشته‌‏اى بر پهلوى او مى‌‏زند و مى‌‏گوید: از نو آغاز به کار کن که بخشیده شده‌‏اى».[1]
«هر گاه زن در ایّام زایمان و دوره نفاسش بمیرد روز قیامت نامه عمل او را نگشایند»؛^[2] یعنى از او حساب گرفته نمی‌شود و بدون حساب‌‌رسى به ‌بهشت می‌رود؛ چون ناراحتى زایمان او را از گناه پاک ساخته است.
«درباره قصّه حضرت آدم و حوّاء (ع) آمده است ... خداوند فرمود: اى حوّاء! هر زنى که به هنگام زایمانش بمیرد او را با شهیدان محشور مى‏‌کنم. اى حوّاء! هر زنى که درد زایمان او را بگیرد پاداش شهید برایش مى‌‏نویسم و اگر سالم بماند و زایمان کند گناهانش را برایش مى‌‏آمرزم گرچه به اندازه کف دریا و ریگ بیابان و برگ درختان باشد و اگر بمیرد شهید مى‌‏گردد و فرشته‌‏ها به هنگام قبض روحش نزد وى حاضر مى‌‏شوند و او را به بهشت بشارت مى‌‏دهند و در آخرت او را نزد شوهرش مى‌‏برند و هفتاد برابر برتر از حورالعین است. حوّاء گفت: آنچه داده‌‏اى مرا کافى است ...».[3]

منبع :http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa26846

 

---

[1]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 21، ص 451، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، 1409ق.

[2]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 139، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413ق.

[3]. محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 15، ص 214، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، 1408ق.