نقش ولایت در پیشرفت جامعه

بسم الله الرحمن الرحیم

نقش ولایت در پیشرفت جامعه بشری

مقدمه

کمتر شیعه ای است که از کودکی مفهوم و نقش مهم ولایت در زندگی خود را احساس نکرده باشد اما با توجه به تعریف ویژه ای  که در کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی از ولایت مطرح شده که  به معنای "به‌هم‌پیوستگی و هم‌جبهگی و اتصال شدید یک عده انسانی که دارای یک فکر واحد و جویای یک هدف واحدند و در یک راه دارند قدم برمی‌‌‌‌‌دارند" می باشد و با توجه به سه بعد مهم آن یعنی حفظ پیوستگی داخلی، نفی وابستگی های خارجی و محور این به هم پیوستگی و نفی وابستگی به نام امام ، مساله می تواند در در این سه بعد بررسی گردد اما ما در این مقاله تنها به تاثیر و نقش امام در پیشرفت جامعه بشری می پردازیم.

ولایت

باید توجه داشت که در واقع ولایت همان توحید امتداد یافته یا مصداق یافته در جامعه است . مفهوم جدیدی از ولایت که در مقدمه ذکر شد این نکته را به انسان تذکر می دهد که بر خلاف تصور فردی که از امام وجود دارد در این کتاب اساسا جامعه در تعامل با ولایت بوده و این جامعه است که باید ولایت را ایجاد کند و نقش محوری و اساسی امام با توجه به مفهوم ولایت درصورتی که پیروان ولایت درصحنه باشند می تواند به ثمر برسد.

همچنین حضرت آقا در این کتاب در تمام بخش ها این تفکر را که همین که شخصی بداند حق با ائمه علیهم السلام می باشد دارای ولایت است را مورد نقد قرار می دهند و در مقام رد این تفکر می گویند پس مامون عباسی و منصور دوانیقی و عمروعاص و حتی معاویه را هم باید شیعه و دارای ولایت ائمه بدانیم در حالی که بر این اساس نباید صرف دانستن این نکته که حق حکومت و بیان احکام دین با ائمه بوده و یا حتی داشتن محبت به ائمه ع را به معنای داشتن ولایت بدانیم .بلکه شخص دارای ولایت همواره در تلاش برای اتصال و همبستگی بیشتر مومنان باشد و وابستگی فکری و عملی به امام و این جبهه داشته باشد.

پیشرفت

عوامل زیادی در پیشرفت جامعه می تواند نقش داشته باشد. حضور جامعه نخبگانی در صحنه اجتماع ، وجود مراکز پژوهشی مهم و تاثیر گذار، وجود دانشمندانی در زمینه های گوناگون، حضور نیروهای جهادی قوی در صحنه اقدام و عمل ، حاکمان صالح و کاردان ، مردمی فهیم و بصیر، منابع طبیعی کافی، نیروی انسانی کاردان و با تقوا، جمعیت جوان و .... اما از میان این همه تاثیر حاکمان صالح

به بهانه روز شهادت موسی بن جعفر یادی از نحوه زندگی ائمه کنیم

بسم الله الرحمن الرحیم 

به نظر چگونه می توانیم ائمه را همانگونه که بوده اند بیابیم نه فقط به عنوان یک آدم مقدس و معصوم ،بلکه به طور جامع و کامل همه ابعاد زندگی انسانی را از آنها بیاموزیم هم بینش هم گرایش و هم عمل خودمان را مطابق حضرات کنیم لذا به نظرم آمد بیانات رهبر انقلاب در مورد زندگی موسی بن جعفر در این مورد خیلی کمک می کند:

.......حقیقت این است که علیرغم عشق و علاقه‌ی وافری که مردم ما به ائمه (علیهم السّلام) دارند و ابراز میکنند، معرفت نسبت به زندگی ائمه و هدف جهاد و مبارزه‌ی پیگیر آنها بسیار کمتر از آن چیزی است که باید باشد. امروز درباره‌ی تاریخ زندگی موسی بن جعفر حتی یک کتاب که بتوان گفت تشریح کننده‌ی زندگی سیاسی موسی بن جعفر است، ما نداریم و این واقعاً خسارت بزرگی است. کتابهای زیادی نوشته شده است، حرفهای زیادی زده شده است، منابع زیادی در باب زندگی ائمه از گذشته در اختیار ماست، اما حقاً و انصافاً زندگی ائمه و تلاش سیاسی آنها و حیات سیاسی آنها هنوز برای مردم ما روشن نیست و این خسارت است.

ویژگی های امام در قرآن و روایات

امامت و ولایت در قرآن و حدیث

ویژگی ها ی امام

کیفیت علم امام در روایات

از دیگر  ویژگی های امام از دیدگاه شیعه اثنی عشریه  یکی عصمت و دیگری علم امام است .

 علم معصومانه

اعلم بودن از صفات معتبر در امامت است و امام باید در علوم شرعی اعلم جامعه خودش باشد و این علم علمی معصومانه است. آنچنانکه در بحث عصمت گفتیم علم امام هم دارای ویژگی عصمت است یعنی خطاپذیر نیست و برخلاف علوم بشری که خطاپذیرند -یعنی امکان خطا در آنها صفر نیست عقلا - در  موضوعِ علم امام ، امکانِ عقلیِ خطا همواره صفر است و اصلا این امکان وجود ندارد.

اجتهاد رهبر

بسم الله الرحمن الرحیم 

برای کسانی که شک در اجتهاد رهبر انقلاب دارند به معنای فقهی و اصولی اش ،خواندن پیام ایشان به کنگره هزاره شیخ مفید بسیار مفید است و دید تیز فقهی اصولی ایشان هم برای شخص مسلم می شود .در زیر اصل این متن و در آخر لینک آن می آید .

پیام به کنگره‌ی جهانی هزاره‌ی شیخ مفید

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

و الحمدللَّه رب العالمین و افضل صلواته و ازکی تحیاته علی سیدنا النبی الاعظم محمّد المصطفی و اله الغُرّالمیامین سیّما بقیةاللَّه فی الارضین روحیله‌الفداء

هزار سال پیش از این، در یکی از روزهای پر حادثه‌ی بغداد، میدان «اشنان»، بر مردمی که به خاطر واقعه‌یی غم‌انگیز در آن انبوه شده بودند تنگ آمد. و هزاران چشم بر مردی که مرگش حادثه‌یی بزرگ بود، گریست. و دهها هزار نفر بر جنازه‌ی انسان والایی نماز گزاردند که پنجاه سال، چون مشعلی تابناک، بخش گسترده‌یی از جهان اسلام را با دانش و معرفت خود، روشن ساخت، و در کرانه‌ی دجله‌ی بغداد، دجله‌ی دیگری از علم و معرفت به راه انداخته بود. تندباد حوادث تلخ و خونین در پایتخت عباسی و طوفان تعصبها و بد دلیها نتوانسته بود چراغ علم و عملی را خاموش سازد که به شجره‌ی زیتونه‌ی علوم قرآن و معارف اهل‌بیت (علیهم‌السّلام)، متصل گشته و با مصباح خِرَد بشری تلألؤ یافته بود. و خار و خاشاک کج‌فهمیها و بدسگالیها نتوانسته بود در برابر آن شطّ خروشانی سدّ گردد که فقه و کلام و عقل و نقل را در بستر پر فیضش به سرزمینهای حاصلخیز رسانیده بود.

آن روز که پیکر مفید را انبوه خلایق تشییع کردند و به امامت سید شریف، علی مرتضی بر او نماز گزاردند، دلهایی پر از کینه و تهی از کیاست و حکمت، این را پایان کار آن بزرگمرد شمرده و ساده‌اندیشان مرگ او را جشن گرفتند .

اما چشم و دل هر فرزانه‌یی میتوانست به وضوح در یابد که مرگ آن سالار فرزانگان نمیتواند پایان کار کسی باشد و فیضان پنجاه ساله‌ی او، چشمه ساری از دانش و فرهنگ و اخلاق و حکمت، در فضای اندیشه‌ی بشری جاری ساخته و اراده‌ی الهی و سنت تاریخ، زایندگی و فزایندگی آن را در عبور جاودانه‌اش از لابلای نسلها و دوره‌ها و قرنها، تا رسیدن به دریای منتهای رشد نهایی بشر، تضمین کرده است.

آن روز بدن نحیف مفید در خانه‌اش در درب‌الریاح بغداد به زمین سپرده شد تا روزی به جوار بارگاه حضرت ابیجعفر جواد (علیه‌السّلام) منتقل شود و در آن دارالسّلام رحمت الهی بیارامد، اما شخصیت سترگ او که پنهان‌کردنی و از یادرفتنی نبود، پیوسته در برابر چشم زمان باقی ماند و هر گز از یاد نرفت، و در روند شکوفایی فقه و کلام و مذهب اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) نقش برجسته‌ی خود را ایفاء کرد.